του Νίκου Η. Κασίμη
Από καταβολής ίδρυσής του το κράτος του Ισραήλ (το 1948 μετά το τέλος ενός πολέμου που οι Ισραηλινοί αποκαλούν "πόλεμο της Ανεξαρτησίας" και οι Παλαιστίνιοι "Νάκμπα"/η καταστροφή) συμπεριφέρεται, με τις "πλάτες" φυσικά της Αμερικής και της "υπάκουης" Ε.Ε, ηγεμονικά, επεκτατικά και εγκληματικά καταπατώντας κάθε απόφαση (όπως αυτή του Ο.Η.Ε. στις 11 Δεκ.1948 περί επιστροφής 1.380.000 εκδιωχθέντων, από τον ισραηλινό στρατό, αυτόχθονων Παλαιστινίων προσφύγων) Διεθνούς Οργανισμού αλλά και κάθε έννοια Διεθνούς δικαίου.
Από καταβολής ίδρυσής του το κράτος του Ισραήλ (το 1948 μετά το τέλος ενός πολέμου που οι Ισραηλινοί αποκαλούν "πόλεμο της Ανεξαρτησίας" και οι Παλαιστίνιοι "Νάκμπα"/η καταστροφή) συμπεριφέρεται, με τις "πλάτες" φυσικά της Αμερικής και της "υπάκουης" Ε.Ε, ηγεμονικά, επεκτατικά και εγκληματικά καταπατώντας κάθε απόφαση (όπως αυτή του Ο.Η.Ε. στις 11 Δεκ.1948 περί επιστροφής 1.380.000 εκδιωχθέντων, από τον ισραηλινό στρατό, αυτόχθονων Παλαιστινίων προσφύγων) Διεθνούς Οργανισμού αλλά και κάθε έννοια Διεθνούς δικαίου.